Historia modelu A - New Ford Car

W połowie lat 20. XX w. podaż wyprzedzała popyt, a rozkochany w Tin Lizzie, tak nazywano Forda model T, Mr. Henry nie dowierzał, że jego dziecko staje się brzydkim kaczątkiem, nieznajdującym już bezkrytycznej przychylności klientów, ale nie poddawał się i nadal ratował swoje prawie pełnoletnie dzieło. Świadczy o tym szereg zabiegów kosmetycznych jakie wprowadził w celu podtrzymania sprzedaży. Na nic jednak zdały się zmiany kształtu błotników, zaokrąglenie chłodnicy i propozycja wymalowania auta za dopłatą paru dolarów na żądany kolor, inny niż do tej pory jedynie słuszny - czarny. Syn Henry’ego Forda – Edsel, od dłuższego już czasu bezskutecznie starał się przekonać ojca do zmiany modelu T na nowocześniejszy. Senior Ford ogólnie uważany był za twardogłowego, tak więc wszelkie apele i argumenty na nic się nie zdawały. Edsel potajemnie, bez wiedzy ojca, pracował nad rozwojem nowego samochodu i on też odegrał znaczącą rolę w projektowaniu Modelu A.

Pod koniec 1927 roku, po wielomiesięcznej przerwie, brzydkie kaczątko wyrosło na pięknego łabędzia. Alfabet prototypów zatoczył koło i na świat przyszedł nowy model oznaczony literą A. Ford doskonale zadbał o jego promocję. Od początku okryto go płaszczem tajemnicy, co niezmiernie wzbudzało ciekawość ogółu społeczeństwa. Strategia ta sprawiała, że krążyły przeróżne domysły. Było to jednak świadome i przemyślane działanie Forda. Nie zdradzał on nikomu żadnych szczegółów, np. podczas jazd próbnych ukrywał nowy silnik pod maską Modelu T. Żaden z fotoreporterów nie był w stanie uwiecznić nowego produktu, ponieważ auta wywożono z fabryki przykryte pokrowcami. Pod koniec listopada 1927 roku wykupiono pięć, codziennych reklam w tysiącach amerykańskich gazet, a ich koszt wyniósł dwa miliony dolarów. Cztery pierwsze budowały napięcie, dopiero w piątym dniu, 1 grudnia 1927 roku, model pokazany został w pełnej krasie. Gdyby Ford dołożył jeszcze dwa dni, cała historia stanowiłaby analogię do stworzenia świata. Można snuć domysły, czy Mr. Ford chciał być lepszy od samego Pana Boga i stworzyć w krótszym czasie rzecz na swoje podobieństwo doskonałą? Ford potrafił wzbudzić zaufanie klientów i był na tyle popularny, że w ciągu pięciu miesięcy, między zakończeniem produkcji Modelu T, a rozpoczęciem wytwarzania Modelu A, wpłynęło 400 tysięcy zamówień na samochód, którego jeszcze nikt nie widział na oczy. Pokaz nowego samochodu odbył się w Madison Square Garden w Nowym Yorku, a napływ tłumów był tak wielki, że nie obeszło się bez interwencji policji.

Ford Model A zastąpił wytwarzany od roku 1908, mocno przestarzały model T. Pierwszy egzemplarz zjechał z taśmy montażowej 20 października 1927 roku. Był drugim po modelu T, sukcesem firmy Ford. Był szybszy od modelu T. Osiągał maksymalną prędkość 96 km/h w 29 s. Na drugim biegu rozpędzał się do prędkości 73 km/h dzięki zwiększonej średnicy kół i przełożeniu tylnego mostu. Jako ciekawostkę można przytoczyć fakt, że Ford Model A oferowany był w czterech kolorach, ale żaden z nich nie był czarny. Jego poprzednik, Model T, dostępny był niemal wyłącznie w kolorze czarnym („możesz otrzymać samochód w każdym kolorze, pod warunkiem, że będzie to kolor czarny” – jak mówił Henry Ford). Henry Ford nie interesował się specjalnie wyglądem pojazdu, a za design nadwozi modelu A odpowiadał jego syn, Edsel. W modelu tym proponowano nowoczesny 4-cylindrowy silnik o pojemności 3,3 dcm 3 i mocy 40 KM (czyli o całe 20 KM więcej od poprzednika), chłodzony był cieczą z użyciem pompy wody (w przeciwieństwie do modelu T, gdzie obieg był termosyfonowy). Silnik zasilany był jednoprzelotowym gaźnikiem Zenith i zużywał przy prędkości jazdy 90 km/h, około 14 l/100 km.

Pojazd ten posiadał znacznie nowocześniejsze rozwiązania techniczne niż Ford T i stał się w USA jednym z najpopularniejszych samochodów końca lat dwudziestych i początku lat trzydziestych XX wieku. Był drugim w historii fabryki samochodem marki Ford w którego nazwie wykorzystano pierwszą literę alfabetu. Samochód pod takim samym oznaczeniem produkowano w zakładach Forda także w latach 1903 - 1904. Ford Model A z roku 1903 był pierwszym modelem samochodu jaki produkował Ford.

Ford Model A był samochodem nowocześniejszym pod względem rozwiązań technicznych jak i stylistycznych. Był pierwszym pojazdem produkowanym przez Forda posiadającym standardowy system sterowania - klasyczne sprzęgło, hamulec i przepustnica uruchamiane przy pomocy pedałów rozmieszczonych w sposób stosowany do dzisiaj. Dźwignia zmiany biegów także usytuowana była w nowoczesny sposób - zamontowano ją w podłodze, w centralnej części kabiny pod deską rozdzielczą. Prowadzenie Forda A było znacznie łatwiejsze niż Forda T, aczkolwiek i tak dosyć skomplikowane jak na dzisiejsze standardy. Podczas jazdy konieczne było stosowanie podwójnego wysprzęglania (ang.double clutch) przy zmianie przełożeń (niezbędne przy obsłudze niesynchronizowanej skrzyni biegów), a także dochodziła konieczność regulacji składu mieszanki oraz wyprzedzenia zapłonu za pomocą manetki umieszczonej pod kierownicą. Model A wyposażono w 6 woltową, jednoprzewodową instalację elektryczną, z biegunem dodatnim akumulatora podłączonym do masy. Wszystkie wersje samochodu standardowo wyposażone były w rozrusznik elektryczny, włączany małym pedałem umieszczonym obok pedału przyspieszenia, elektryczne oświetlenie (w tym światło stopu), kierunkowskazy, lusterko wsteczne, wycieraczkę przedniej szyby oraz elektryczny sygnał dźwiękowy. Seryjnie Ford A posiadał także na desce rozdzielczej wskaźnik poziomu paliwa w zbiorniku (którego pojemność wynosiła od 38 do 42 litrów), co w tamtych czasach spotykało się jedynie w wozach o wiele wyższej klasy. Samochód ten był pierwszym produkowanym na skalę masową pojazdem posiadającym szyby wykonane z tzw. szkła bezpiecznego.

Ford A oferowany był w wielu odmianach, w wersjach z różnorodnym wyposażeniem i to zapewniło mu rynkowy sukces. Oferowano go początkowo jako: Tudor Sedan, Fordor Sedan, Roadster, Sport Coupe, Phaeton, Sport Coupe, poszerzając później paletę nadwozi o Station Wagon, Truck i Commercial (Panel). Od grudnia 1927 roku do 1932 roku sprzedano prawie 5 000 000 egzemplarzy. Poza USA model ten produkowano w Kanadzie, Argentynie, Francji, Niemczech, Wielkiej Brytanii i Związku Radzieckim (lekka ciężarówka Ford AA). Mimo tak ogromnej liczby wyprodukowanych samochodów, Ford A był jedynie modelem przejściowym między modelem T, a modelami z 8-cylindrowymi silnikami, w które Ford wyposażył wszystkie pojazdy produkowane w Stanach Zjednoczonych od roku 1932.

Czy zatem 1932 rok to ten, w którym kończy się baśń modelu A? Czy to jest "The End" New Ford Car? Okazuje się, że o ile w USA tak, to w Europie, a dokładnie w Związku Radzieckim nie. Ten w 1932 roku odkupuje od Forda licencję do modelu A i rozpoczyna produkcję pierwszego radzieckiego samochodu osobowego pod nazwą GAZ A. Jak pokaże historia, patenty Forda nie tylko radziecką motoryzację rozwijały, ale za jej pośrednictwem (w końcu rosjanie nabyli licencje od Forda) również i Polska w latach pięćdziesiątych budowała swoją motoryzację na częściąch/podzespołach modelu A :-).

Fordowska "Flying Quail" czyli przepiórka w locie. Pod koniec lat 20 wskaźniki temperatury zaczęto montować na deskach rozdzielczych. Opatentowane (w 1912 roku) przez firmę Boyce Motometer termometry wkręcane w korek chłodnicy odchodziły do lamusa. Puste miejsce zapełniano ozdobnymi motywami (hood ornament) w stylu Art Deco.

Najczęściej wyszukiwane frazy